dimecres, 18 d’abril del 2007

La casa de Bernarda Alba, Federico García Lorca

'Drama de mujeres en los pueblos de España' (subtítol), en què la passió irrefrenable amor violent irrealitzable fan la TRAGÈDIA NECESSÀRIA. "Los gallegos somos instintivamente antitrágicos. Yo solía decir y lo repito aquí: «miren ustedes, en Galicia La Casa de Bernarda Alba no tiene sentido», porque allí, naturalmente, las hijas de Bernarda se hibieran acostado con todo el mundo y no hubiera pasado nada." (Gonzalo Torrente Ballester)

"BERNARDA
¿Qué cuenta Pepe?
ANGUSTIAS
Yo lo encuentro distraído. Me habla siempre como pensando en otra cosa. Si le pregunto qué le pasa, me contesta: «Los hombres tenemos nuestras preocupaciones.»
BERNARDA
No le debes preguntar. Y cuando te cases, menos. Habla si él habla y míralo cuando te mire. Así no tendrás disgustos.
ANGUSTIAS
Yo creo, madre, que él me oculta muchas cosas.
BERNARDA
No procures descubrirlas, no le preguntes y, desde luego, que no te vea llorar jamás.
ANGUSTIAS
Debía estar contenta y no lo estoy.
BERNARDA
Eso es lo mismo."

Vamos comprar um poeta

  Alfonso Cruz “A c ultura n ão se gasta. Quanto mais se usa, mais se tem.”